วิธีอยู่กับตัวเอง อ่านแล้วดีเลิศๆ

[Chigaru]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของผู้คน ที่มีความสุชได้ ขั้นตอนแรกพวกเราจำเป็นต้องสร้างฐานราก ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนอาจเรียกได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมผ่องใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี


การที่ร่างกายแข็งแรง จะก่อให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่พวกเราอยากทำ


ค่ะเราต้องรู้จักที่จะรักตนเอง อยู่ตามลำพังใหเ้สุขสบาย เพราะว่าแม้วันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้เอาใจใส่ คุณอย่างเดิม ไม่ต้องการที่จะเดินร่วมทางกับคุณ

ไม่ต้องเสียใจไปเนื่องจากต่างข้างต่างเลือกทางเท้าเป็นของตนเองกันทั้งหมด ชีวิตของคนเราต่างกัน

ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถเดินข้างเคียงคุณ ไปสุดจุดหมาย อย่ าให้คนนึงเปลี่ยนเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีทดแทนความสัมพันธ์มิได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนที่ไม่รู้จัก

คนเราทุกคนจำต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของพวกเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่อยู่กับตัวเอง อย่ าไปมุ่งมาดว่าคนใดกันแน่ เขาจะดีกับตัวคุณไปจนถึงตลอด


ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มหลายครั้ง และก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นๆในสังคมนั้น พวกเราอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้างที่จะต้องกระทบกระทั่งกับผู้อื่นอยู่บ้าง

นับว่าเป็นเรื่องปกติ แม้กระนั้นเราควรต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นเอามาพร้อมความโกรธเคือง เ ก ลี ย ด กัน คนใดกันแน่อื่นบางครั้งอาจจะไม่สบอารมณ์เรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แต่ว่าเราต้องหยุดสติเตือนใจตัวเอง อย่ าโกรธ ดุด่าว่ากล่าวผู้ใดก็พอเพียง อย่ าเลือกคบคนเพียงแค่ใบหน้าคนหน้าตาดี

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีราวกับรูปร่ า งหน้าตา คนยุคนี้ชอบมองกัน

ด้านนอก เราจำเป็นต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่จริงจริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม จงเข้าใจธรรมชาติคน และก็โลกของพวกเรา ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนแปรไปในทุกเวลา

ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่ าเอากรรมวิธีเก่า มาขจัดปัญหาใหม่แน่นอน

คนสองคู่รักกันบางทีอาจจะมิได้อยู่ร่วมกันตลอดเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเรา จะต้องเดินต่อไป ข้างหน้าด้วยตัวของเราเองกำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก

ทดลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นทรายก็จะหล่นออกมาจากมือมาก เหมือนกันกับผู้ที่พวกเรากำแน่นมากแค่ไหนนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกมาจากเราไป เนื่องจากว่าความอึดใจจงถนอมน้ำใจต่อกันจะดียิ่งกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกท้อแท้อย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แม้กระนั้นเมื่อร้องจนกระทั่งพึงพอใจแล้ว ก็จะต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในในอนาคตอย่ าท้อ ยุคนี้จะต้องสตรองให้ถึงที่สุดจ้ะ สู้ไปพร้อม

สุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงไม่ใช่ใครกันแน่เลย

พ่อแม่ของเรานั้นเองค่ะ บิดาและแม่เป็นคนที่หวังดีต่อคุณเยอะที่สุดอย่ าระลึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ในตอนที่ขาดเงิน ในสายตาของบิดามารดา

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนระลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือกระทำลงไป เนื่องจากว่าผู้ที่จะเสียใจเยอะที่สุดนั้นก็ควรเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่ๆค่ะ
ความสุข
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/