เมื่อร่ำรวยอย่าเย่อหยิ่ง จนถึงไม่เอาพี่เอาน้อง เดี๋ยวจะเป็นคนมั่งคั่งต กอั บเหมือนชายคนนี้..

[Naprapats]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน ดูเหมือนจะทุกเข ตของ ก รุ งเท พ และหั วเมืองใหญ่ๆรวมแล้วก็ประมาณ 500 ไร่

แล้วก็เมื่อ 30 ปีก่อนนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้เที่ยวทีละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มามากไม่น้อยเลยทีเดียว ก็ส่งลูกเรียนประเทศนอกหมด ไม่ต้องทำงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมถูกใจ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมามากอยู่เช่นกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

และจู่ๆพอเพียงอยู่มาวันนึงนั้น ก็มีพี่น้องผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเนื่องจากคิดว่าตัวเองมีเงินมากจะบอกอะไรกับผู้ใดกันแน่ยังไงก็ได้

แต่ก็ให้เงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ

เนื่องจากเงินที่ให้ รู้สึกว่าให้ทาน แล้วเขารับเงินพร้อมน้ำตา ในเวลานั้นผมไม่เคยทราบเลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดทำการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุยงธย าแล้วในปีนั้นเกิดวิ ก ฤ ต


น้ำท่วม พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 หลัง ที่ดินเยอะมาก เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นพี่สาว งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจกระทั่งหมดกระเป๋าข าดทุนข้างใน 2 ปี

คือสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงหนี้สิน 200 กว่าล้าน เดี๋ยวนี้ผมคือบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องเพียงพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็ภรรยาผมก็ไม่มีกระจิตกระจิตใจ

ทำอะไร ทั้งลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามเส้นทางชีวิตตัวเอง

ผมไม่เคยได้เห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจะต้องยกหม้อ ก๊วยเตี๋ยว

ล้างถ้วยชาม แม้กระนั้นพอเพียงมันอยู่นานวันเข้าทุกวันนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาตรากตรำตอนแก่แต่

ก็พอเข้าใจชีวิตเยอะขึ้น เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แม้กระนั้นลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าบิดาผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะเวลานี้ ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เสมือนบิดาผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดด้วยเหตุว่าชีวิตลูก มีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด ต่อให้ทำ อ ย่ า ง ไรพ่อก็ยอม

ถ้าหากมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และแสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณถัดไปแล้ว แต่ถ้าหากคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าราวกับที่คุณลุงด่ าบิดาผมหรอกนะ เพราะเหตุว่าหากไม่มีเงินคุณลุง ผมอาจจะไม่ร อดในวันนั้น

เพราะเหตุว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมประพฤติตามที่พ่อบอกแล้วให้ทดแทนหนี้

ก้อนนี้ให้ลุง และก็ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่เคยทราบก ร ร มของผู้ใดกันแน่ของมันนะ

เมื่อได้ยินโดยเหตุนั้น ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง รวมทั้งลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขาไม่ได้ด่ าผมแม้กระนั้นหลานพูดเรื่องจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับเรื่องจริงไม่ได้แค่นั้น

แต่เวลานี้ผมแฮปปี้ดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีจำนวนไม่ใช่น้อยผมรังเกียจคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมกินผมท่องเที่ยว

แต่ในช่วงเวลานี้ผมหมดเนื้อหมดตัว มีหนี้สิน ไม่มีเพื่อนพ้อง ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น ในตอนนี้ผมห่วงแค่เมียผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เพราะว่าไม่อย าก

เห็นภรรยาลำบ าก ไม่ต้องถามคำถามว่าผมเป็นผู้ใดกัน ร้านค้าอยู่ตรงไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิด คงจะไม่มีคำว่า ย า กจนถึงสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก แม้ไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และเรื่องนี้สอนใจเจริญจริงๆ

มันถือได้ว่าเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกจำนวนไม่น้อยเลยที่ทะนงตน ลืมตัว คิดว่าตนเองเหนือใคร

"มองดูให้สูงราวกับฟ้า
แม้กระนั้นอย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...เป็นพื้นดิน..."
ไม่เอาพี่เอาน้อง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : รวย